Շվարդնաձեն ՍՍՀՄ-ի արտաքին գործերի նախարարն էր: Մի անգամ ամերիկացիները նրան ցույց են տալիս ՍՍՀՄ-ի և ԱՄՆ-ի ծովային սահմանը և ասում.
-Տեսնում ե՞ս, սահմանն ամեն տեղ ուղիղ է, մենակ այս մի փոքր տեղը ծռված է: Լավ կլինի սահմանը ուղղել:
Շվարդնաձեն համաձայնում է և ստորագրում է: Ծովային սահմանն ուղղվում է: ԱՄՆ-ի սենատն իսկույն հաստատում է համաձայնագիրը: Ռուսները հրաժարվում են ստորագրել:
Հետո պարզվում է ոչ Կիպրոս կղզու չափ փոքր այդ հատվածը, որը Շվարդնաձեն նվիրեց ամրեիկացիներին, հարուստ է ձկնային պաշարներով: Ցարական Ռուսաստանը հենց այնպես չէր թեքել սահմանը:
Ռուսները մի քանի անգամ փորձ արեցին ետ խլել այդ տարածքը, բայց չկարողացան: Ամերիկացիները բռնագրավեցին այդ տարածքը մտած ռուսկան ձկնորսանավերը և ձերբակալեցին նավաստիներին: Դրանից հետո ռուսները
հրաժարվեցին կորցրածը ետ բերելու մտքից:
