Թե որ ասում եք զուգահեռ չափում,
Մեկը կտրում եմ, երկուսն եմ չափում,
Ես էլ ասում եմ` Փղոսկրե ափում
Ձեր նմանակն է վախվորած տափում:
Անարժան ինչ կա գետինքն է պահում`
Տուրուբերանից մինչ Վասպուրական,
Սիրուն մի կին է մերկանդամ պարում
Ամուլ կրքերում պուրիտանական:
Մի խստակենցաղ ճգնավոր թվեք,
Որին կաթոլիկ երկրորդն է մերժում,
Նրա մարմինը էլի քթվեք,
Բայց ճմռած տեղը իզուր եք մերսում:
Մորթաղի կոթն էլ փայտից եք տաշում.
Ծեծված տղերքը հո չեն մանրանում,
Փայտ է, կջարդվի… ասենք չի մաշում,
Եվ… Պատմությունն է այսպես համրանում:
*** պատմությունը, որ մեկը գրում,
Այլքը հավակնոտ գալիս են, գնում,
Բերանացի են և վայրաբանում,
Խալխի մեռել չի` ուսած են տանում:
Մորթաղ-սանդ, հավանգ
