Տրոյայի մեջ,
Նաև ամենուր շնացող կնկան
Բերանից բերան մլուլ են անում,
Բաղդատելի է ձայնը շնկշնկան,
Թե չեն մեծարում, չեն էլ ծանակում:
Նախորդած օրվա դրվածքն է փոխվել,
Ի՞նչ երնեկ ասենք անցած բարքերին,
Էլ տանուտեր չի զառամյալ քյոխվեն,
Որ ապավինենք նրա ջանքերին:
Հիմա ամեն բան առնում, տալիս են,
Վերադիրն ի՞նչ է, գին կա սահմանված,
Տրոյայի մեջ ոմանք Պարիս են,
Բարի անունն է աճուրդի հանված:
Հեկաբեն որդուն ծառախիտ արեց,
Որն Աքիլլեսին այնուհետ խոցեց,
Թե Աթենասը ինչ թակարդ լարեց,
Հերան պատումիս մութ կողմը լրեց:
Աֆրոդիտեն էր ամենքից սիրուն,
Ոսկե խնձորը նրան էր հասել,
Ես Հեղինեին այլ կերպ եմ սիրում,
Դիցուհիների շարքում եմ դասել:
