Ես այսպիսի ծառ եմ
Դու ուզում ես, որ ես լինեմ եղևնու պես կանաչ,
Մշտականաչ և՛ ձմռանը և՛ աշնանը:
Դու ուզում ես, որ ես լինեմ ճկուն, ինչպես ուռին,
Որ ես կարողանամ առանց ուղղվելու ճկվել:
Բայց ես ուրիշ ծառ եմ:
Եթե ռանդայով քերեն կեղևը բնից,
Սղոցեն այն, չորացնեն, հետո ներկեն,
Ապա հնարավոր է օվկիանոսյան նավի կայմ բարձրանա,
Գուցե ծնվի կարմիր ջութակ, նիզակ, շիկակարմիր կամ սպիտակ տախտակամած:
Իսկ ես չեմ ուզում, որ մաշկս քերթեն:
Ես չեմ ուզում, որ ինձ ներկեն, չորացնեն, սպիտակեցնեն:
Ո´չ, ես դա չեմ ուզում:
Ոչ այն պատճառով, որ ես ավելի լավն եմ ուրիշ ծառերից:
Ո´չ, ես դա չեմ ասում:
Ուղղակի ես ուրիշ ծառ եմ:
Ասում են` երբ ծառերը երկար ընկած են մնում հողի վրա,
Նրանք վերածվում են ածուխի, քարե ածուխի,
Նրանք այրվում են երկար, ու դա ջերմություն է տալիս:
Իսկ ես ուզում եմ ձգվել դեպի երկինք:
Ոչ այն պատճառով, որ ես ավելի լավն եմ ուրիշ ծառերից, ո´չ:
Պարզապես ես ուրիշ ծառ եմ:
Ես այսպիսի ծառ եմ:
1977
© Գրիգոր Պոժենյան
Ռուսերենից թարգմանեց Գարմարը
