Այսօր հարևանիս տանը կռիվ էր ընկել: Երեխան լաց էր լինում:
-Բոլոր աշակերտները նվերներ են բերում ուսուցչուհուն, իսկ ես ոչ մի բան, -լալիս էր տղան:
-Որտեղի"ց փող վերցնեմ նվեր գնելու համար, -ասում էր մայրը:
-Ուրեմն դպրոց չեմ գնա, -պատասխանեց տղան:
Որոշ ծնողներ նպաստում են այդ արատավոր սովորույթի տարածմանը: Դպրոցներում և մանկապարտեզներում նվերը հավասարազոր է կաշառքին: Փաստորեն երեխայի մեջ սերմանում ենք կաշառք տալու արատավոր երևույթը.որի անունը կոռուպցիա է, այսինքն` փչացում: Տալիս ենք, որ մեր երեխաներին լավ աչքով նայեն, ցածր գնահատականներ չնշանակեն, որն աննկատ չի անցնում երեխաների կողմից: Իհարկե, մանկապարտեզում, դպրոցում, ԲՈՒՀ-ում, դպրոցում աշխատանքի անցնելու համար տված կաշառքներով աշխատող ուսուցիչը ինքն է ակնարկում դրա մասին: Ճիշտ է, ոչ ուղղակի, այլ իր հետ մոտ հարաբերություններում գտնվող ծնողական կոմիտեից որևէ ծնողի միջոցով: Այդ ծնողն էլ կազմակերպում է դրամահավաքի գործը: Ակնարկում է, թե ինչ գնեն: Իսկ նվերը պետք է լինի ոսկեղեն: Բնականաբար, արժանապատիվ ուսուցիչներ կան, որ հրաժարվում են նվերներից և դպրոցներ, որոնց տնօրեններն արգելեում են նույնիսկ ծաղիկներ վերցնելը:
Սոցիալապես անապահով, բազմազավակ ընտանիքների եկամուտներն ավելին չեն, քան հարգարժան ուսուցչուհու աշխատավարձը: Մեր պայմաններում լավ էլ վարձատրվում են, եթե հաշվի առնենք, որ նվազագույն աշխատավարձը 55000դրամ է: Նրանք պետք է հրաժարվեն նվերներ ընդունելուց և երեխային պետք է կարողանան հասկացնել, որ ամենամեծ նվերն իրենց համար այն կլինի, որ իրենք` երեխաները, լավ սովորեն:
Հարգելի արժանապատիվ ուսուցիչներ, հրաժարվեք նվերներից.մի պղծեք մանուկների հոգին:
Կյանքը սկսվում է մանկապարտեզից ու դպրոցից: Շնորհավորում եմ բոլոր ԱՐԺԱՆԱՊԱՏԻՎ ուսուցիչներին տոնի կապակցությամբ:
