Կանգ առնել մտքում,
Այնքան հարմար է….
Անվերջ մտքերն են դես ու դեն գնում,
Իսկ դու կանգնած ես:
Կառչած մի մտքից աջ ու ձախ անում,
Մյուս մտքերին ցաք ու ցրիվ անում,
Սիրում այդ մտքին, թաղում մտքերին,
Կառչած մի մտքից:
Էսթետիկ հաճույք, իրական դժոխք,
Խաղում մտքի հետ,
Քրքրում, քանդում, նորից կապկպում
Ու նորից խաղում…
Չգիտես ո՞վ ես, "ու՞մ" ես որոնում,
Բայց մեկ է նորից քանդում, թափրտում,
Հոգնած աշխարհից, անլուրջ մտքերից
Կառչած մի մտքից…
Ու դարձյալ քաոս,
Մտքում լուսավոր, հեռավոր փարոս,
Որ տանջում է ինձ
Ու քարկապում բոլոր մտքերիս.
Կատաղած ամեն հիմար օրնեքներ թափվում են գլխիս,
