Հոդվածներ

     Իսկ դու ուրիշինն ես,
     Իսկ դու ուրիշինն ես,
     Դու´ - ուրիշի՛նը։
    
     Դու´, իմ հարազա՛տը,
     Մոտի՛կ հարազատը,
     Եվ – ուրիշի՛ն...
     Ա՛խ, ուրիշին թող որ մեկ ուրիշը լիներ,
     Չէ՞ր կարելի, ասա´։
     Ա՛խ, դու այդ ինչպե՞ս ես ուրիշինը եղել,
     Իմ սիրելի՛, ասա´...
    
     Եվ նա ով է՝ գիտե՛մ։
     Պարզ է. նա ո´չ կարիճ,
     Եվ ո´չ էլ իժ է նա։
     Գուցե վատ չէ այնքան,
     Գուցե լավն է անգամ,
     Բայց քեզ համար օտա՛ր – ուրի՛շ է նա...
     Պ.Սևակ.