Ալեքսանդր Մեծի ստեղծած վիթխարի կայսրությունը նրա մահից (մ.թ.ա 323 թ.) հետո մասնատվել է, և կայսրության արևմտյան տարածքների տիրակալ է դարձել Ալեքսանդրի զորավարներից մեկը՝ Անտիգոնոս Առաջին Միակնանին:
Նոր տիրակալին հնազանդվել չցանկացող Հունաստանին տիրելու համար նա այդ երկիր է ուղարկել իր որդուն՝ գեղեցկատես ու խիզախ Դեմետրիոսին, որն ասել է. «Հելլադան մեր փառքի փարոսն է, որի լույսը հեղեղում է ամբողջ աշխարհը»: Դեմետրիոսը Աթենքում ափ է իջել հացի մեծ բեռով և ժողովրդական ժողով է հրավիրել, որպեսզի այն բաժանի: Ժողովրդական ժողովի անդամների առջև ճառ ասելիս նա լեզվական սխալ է թույլ տվել: Ներկաներից մեկն անմիջապես կտրել է նրա խոսքը և սխալն ուղղել: «Այդ ուղղման համար, - հիացմունքով բացականչել է Դեմետրիոսը, - ես ձեզ տալիս եմ ևս հինգ հազար չափ հաց» : Ընչազուրկ դարձած աթենացիները չեն կողմնորոշել, թե ինչպես շնորհակալություն հայտնեն բարեգործին: Նրան տեղավորել են ապրելու Պարթենոնում: Որտեղ նա իջել է սայլից, այնտեղ կառուցել են «Սայլից իջած Դեմետրիոսին» նվիրված տաճար, ամիսներից մեկին նրա անունն են տվել և նույնիսկ որոշում են կայացրել, որ պատգամախոսի փոխարեն մարդիկ պետք է հարցում անեն Դեմետրիոսին:
Դեմետրիոսի մականունը Պոլիորկատես («Որոտազոր») է եղել: Նրա պաշարողական մեքենաները սարսափ են սփռել: Երբ նա պաշարել է Ռոդոսը, նրա պաշարողական աշտարակները յոթհարկանի տան բարձրության են եղել, իսկ ծովի կողմից քաղաքը շրջափակել են ոչ թե հինգ, այլ տասնհինգ շարք թիավարներով նավերը: Պաշարելով քաղաքը՝ նա տիրացել է ժամանակի հայտնի նկարիչ Պրոտոգենեսի մի ստեղծագործությանը, որի արվեստանոցը եղել է քաղաքի մերձակայքում: Երբ ռոդոսցիները նրա մոտ դեսպաններ են ուղարկել՝ խնդրելով չոչնչացնել նկարը՝ Դեմետրիոսը նրանց պատասխանել է, թե ինքն ավելի շուտ իր հոր պատկերը կոչնչացնի, քան այդպիսի նկարը: Վերացնելով պաշարումը՝ նա պաշարողական մեքենաները թողել է Ռոդոսին, և ռոդոսցիներն այդ մեքենաների վաճառքից այնքան փող են աշխատել, որ իրենց հրվանդանի վրա կառուցել են հին աշխարհի յոթ հրաշալիքներից մեկը՝ Ռոդոսի Կոլոսը (Արևի աստծո արձանը) ՝ աշխարհի ամենաբարձր արձանը, որի ոտքերի արանքով նավեր են երթևեկել:
