Շ Ա Խ Եւ Մ Ա Տ
Ամեն մեկս գեթ մեկ անգամ
Ինքներս մեզ հարց ենք տալիս,
Թե ինչու՞ ենք եկել աշխարհ
Եւ ի՞նչն է մեզ միշտ դուր գալիս:
Մեկն ուզում է միշտ արարել,
Մյուսն էլ քանդել ու ավիրել:
Ու ամեն օր չարն ու բարին
Ընտրություն են դարերից դար:
Ո՛րն ընտրում ես՝ այն դառնում է
Քո ողջ կյանքի նպատակը,
Դու դառնում ես հաստատակամ,
Նրան գերի՝ կամակատար:
Որ չլիներ չարն ու բարին,
Էլ մեկմեկու չէին խանգարի,
Էլ չէին լինի դատավորներ,
Էլ չէր լինի բանտ ու կալանք,
Քանի որ կա դրախտային կյանք:
Չեմ հասկանում, ո՞նց է լինում,
Ինչու՞ մարդիկ
Ամեն մեկը իրեն հերթին
Իր ուզածն է առաջ տանում,
Ինչի՞ց է, որ չեն կամենում
Չարը բարուց զանազանել:
Ես կասեի,
Ազատ կամքով ընտրությունը
Որոշում է մեր ապագան.
Մենք ինքներս հոժար կամքով
Թշնամի ենք դառնում իրար:
Երկու եղբայր թշնամացած,
Կայեն-Աբել ենք միշտ խաղում,
Խաղի վերջում դատավորը՝
Արդար Աստված
Հայտարարի է բերում մարդկանց,
Եւ հաշիվն է բացվում հանկարծ՝
Շախ և Մատ:
ԹԵՐԵԶԱ ՄԻՔԱԵԼՅԱՆ - 28.06.2020
