Makaleler

Օրը հագավ հիշողության

ներքնազգեստը կրքոտ,

Օրն-ինքնասիրություն,

սակա՜յն ցուցադրելն էր ամոթ…

Հիշողությունը խժռե՜ց

ու կուլ տվեց պահին,

Օրը մի պահ վարանե՜ց

ու ենթարկվեց մահին:

Ամոթո՜վ էր պարփակված

օ՜րն իր գլուխը կախել-

Օ՜րը, օ՛ր էր անցած

ու ամո՜թ չէր մեռնել: