Makaleler

     Էս վերջում ինչ գրեցի,
     Կարդում եմ, չեմ լիանում,
     Ուշք ու խոհ քրքրեցի,
     Տաղերս չեմ հավանում։
     Մի բան կա, որ չեմ ասել,
     Մի մղում՝ այս, կամ այն կողմ,
     Եվ տմբոց, որ չեմ սարսել,
     Հուզմունքիս չասեմ էլ հողմ։
     Պտտահողմ կենտրոնախույզ,
     Ինձ նման՝ դալի-դոլի,
     Անկրակ ո՞նց եմ անհույզ
     Կրկնում հետքը հոլի։