Makaleler

Ինձ ողորմություն տվողն ի՞նչ գիտի,
     Որ փոխ է տալիս Աստծուն անհատույց,
     Անհերքելի է, նոթերն ով կիտի,
     Կամ մռայլ մարդ է, կամ տխմար-տուտուց։
     Աստված տվողին տղա է տալիս
     Ու աղջիկ էլ է տալիս մեկումեջ,
     Չկարծեք, հանկարծ, հեռվից եմ գալիս
     Եվ հմտացել եմ հմայության մեջ։
     Ինձ շնորհ տվեք՝ թախիծս ցրեմ,
     Գորովագութի բերկրանքից՝ մի քիչ,
     Ձեր կարեկցանքը հոգուս մեջ ցանեմ,
     Դուք հո չգիտեք հետինը մտքիս։