Makaleler

Չափսոսացի՜ ես ապրելը ու ապրեցի՜

այնքա՜ն շքեղ

ու անխնա

այնքա՜ն անկուշտ-

կյանքից երբե՜ք չհագեցած,

նաև չապրած տարիներս,

Որ ապրելո՜ւ բան չմնաց:

Հիմա վերցրե՜լ եմ անցյալս

Սարքել ներկա՜ ու ապագա՜,

Չե՜մ հասկանում

Կա՞մ, թե՞ չկամ…

Այսպես էլ ապրում եմ-

Հի՜նն ու նախկինը

Գրկումս սեղմա՜ծ,

Դե՜,

իսկ ներկայի՜ կամ ապագայի՜

հե՜րն էլ անիծած: