Makaleler

Քո մեծ մամիկին քանի՞ ես սիրում․․․
     Մինչև այգացող, դեպի կեսգիշեր
     Էլի ու՞մ կուրծքն ես տիրաբար լափում
     Ցից-ցից քարերին պահ տալով հուշեր։
     Քո հիշողության Զորաց ո՞ր կողմում,
     Հայկի շափրակով ի՞նչ ես կողոմում,
     Երբ առասպելը մի կյանք է թվում,
     Դարձյալ աշխարհի քո՞քն ես քթվում։
     Մտքիդ եկածով ու՞մ ունկն է ծվում,
     Ո՞վ է ծղրտում առավոտ կանուխ,
     Լաստակոտո՞ր է ալեկոծ ծովում,
     Ով սևն ու ծավին կարծում է մամուխ։
     Քո սի՞րտն էլ ուզեց թթվաշ հաղեճան,
     Ձայն տալու նման, քարավեժ՝ Թռչկան,
     Ի՞նչ տանուլ տվեց վանքի աբեղան,
     Անստույգ բան է, բարի լույս, Չիչխան։