Ոչ մայրամո՜ւտ է, ո՛չ էլ այգաբաց,
Կքե՜լ է արևը ջերմածին…
Ասես թե Լո՜ւյսն է խաչին բարձրացած
Մա՜ս-մաս մորթոտվել
Ձեռքով երկնքի…
Ոչ մայրամո՜ւտ է, ո՛չ էլ այգաբաց…
Դանդա՜ղ մեռնում են ճառագայթները,
Հեզ կատվի նմա՜ն կծկվել են ահից
Հույսի հետ ցնդած ծարավ ամպերը:
Ոչ մայրամո՜ւտ է, ո՛չ էլ այգաբաց…
Ննջե՜լ են մրրիկները,
Թախի՜ծ է բոսոր,
… Մի բարդի՜ է մերկ ոսկրոտ ձեռքերով
փորձ անում պարե՜լ,
Կեսգիշերային պատկերում մոլոր:
Ոչ մայրամո՜ւտ է, ո՛չ էլ այգաբաց…
Կքե՜լ, խեղճացե՜լ է
Լո՜ւյսը ջերմածին,
Անհա՜մ են դարձել մութը և լույսը
գիշերվա կեսին:
Բարձրացե՜լ է տիեզերքի եզերքում
Պահի՜ վիթխարի գինը հապաղման
ու չի՛ հասկացվում
Մա՞հ է, թե՞ ծնունդ,
Մայրամո՜ւտ, թե՜ այգաբաց…
