Makaleler

     Կենդանական է ամեն մի սկիզբ,
     Եվ միայն Տերն է կարեկցում սգիդ,
     Ոչ մի բիծ չկա ծաղիկի թերթին,
     Սևահանդերձ են տերտերն ու բալդին։
     Ով խլրտում է՝ այն ճամփին է դեռ,
     Թևերն արձակը զարդ է, կամ թիթեռ,
     Իմ հոգեհացին քանի՞ մարդ կանչեմ,
     Որ շիրմափոսիս եզրից չկառչեմ։
     Հետահայաց չեմ, բայց մեկ էլ տեսար
     Մութը դարձ առնի սրածայր վեղար,
     Կնգուղ կա գլխին՝ ինձ փոխս չգցեք,
     Բայց դե հանդերձյալ ծիրից չքացեք։