Makaleler

     Այս գիշերն ընկավ խավարի ծիրից,
     Մարդ ու հարամի ծակախիտ եղան,
     Ի՞նչ խաբրիկ ունես ծեր արքա Լիրից,
     Նրա մոնթերը ո՞ր ափով եկան։
     Հազարամրմուռ այս ժամանակի
     Բեռան տակ կքած քանի՞ համբերենք,
     Թագի կորուստը ցավի փաղանգի
     Հրոսումների մի փո՞րձ համարենք։
     Թռիչքի մեջ ես հազարան բլբուլ,
     Քեզ է ակներև սիրտս քանդահար,
     Չարչարանքների անցումն այս իզուր
     Ի՞նչ հանգերով ես չափում անդադար։