Խոսի'ր,
ասա՛ ինձ բառերն այն,
որ ալեկոծումներիդ պահին
հուշում է միտքդ…
Տո՛ւր իմ արյանը
մեղմությունը խոսքի,
Գտի՛ր սրտիս թաքստոցը բոսոր,
ինձ հանդարտեցրո՜ւ,
Ինձ փախցրո՜ւ
ստվերից պարկեշտության,
Ինձ խաղաղեցրո՜ւ փոթորկումներից,
և խնդրիր իմ ձեռքը
այս բարեհաճ գիշերից:
Խոսի'ր,
Խոսի'ր քամու լեզվով,
զեփյուռների պես, շշունջների,
ծառերի ըմբոստ համբերությամբ
ձգտիր գագաթն իմ երկինքների:
Ինձ հպվիր
անապատի ջերմությամբ-
տաք ավազների,
ծովի փրփուրը կերած`
աղի ավազների ծարավի պես,
Ինձ հպվիր երազի պես՝
երբևէ չմեկնաբանված:
Խոսիր բարության լեզվով…
Խոսի՜ր…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
