Makaleler

     Թե հաշտ առա մեկին մի բան,
     Մի ուրիշի հետ միաբան,
     Առաջուց սև, հետո մելան,
     Թուղթ խազելով էլ չմեռա։
     Կիսով չափ էր սիրտս դատարկ․
     Զեղուն մի հույզ նկարեցի,
     Քեզ սիրելու քանի փաստարկ
     Էլ անիմաստ հնարեցի։
     Կռնակ առնեմ, գնամ հեռու,
     Ինձ կորցնեմ քո մի թարթում,
     Աստծու սիրուն, չեմ շահելու․․․
     Տանուլ տված միամարտում։