Makaleler

     Պարբերության մի հատվածում
     Սեթևեթ ու մերկ է գալիս,
     Այդ դրվագն է, ուր քնարիս
     Տարփածու է մի թևածում։
    
     Սիրտ թե առնեմ, կողոքեմ,
     Ո՜նց կշահեմ, ո՜նց կշոյեմ,
     Հևք ու տրոփ կբոլորեմ,
     Չեղած մի բան որ նորոգեմ։
    
     Լուսնյակի հետ կաղոտանամ,
     Որ ուշաթափ ոչնչանամ․․․
     Կին, հմայքդ ինձ ուր է տանում,
     Երբ երկուսից ողջն է հանում։