Էսօրվա թալանչիական համակարգի սկիզբն ու վերջը քթնելը մի առանձին դժվարություն իրանից չի ներկայացնում: Կա վերպետական արտաքին հուդայական կառույցներին ենթակա Կենտրոնական Բանկ ու կա Լիբերալ իդեոլոգիա: Էրկուսի միջոցով անվերջ թալանվում ու քանդվումա Հայաստանը: Էդ մեծ թալանի ու քանդարարության մեջ իրանից մի յուրօրինակ թալանա ներկայացնում դեղորայքային բիզնեսը: Լիբերալ կառավարմամբ ստեղծված վատ պայմանները, բնակչության վատ կենսամակարդակը, թերսնումը, աղքատությունը անառողջ կենսակերպի պրոպագանդան պատճառա դառնում մարդկանց մոտ տարբեր հիվանդությունների առաջացման համար: Սրանից օգտվելով, դեղորայքի մեծ վաճառքա տեղի ունենում: Արդեն փողոցի ամեն մի 200 մետրի վրա Երևանում կարելիյա հաշվել մեկից էրկու դեղատուն: Որոշ տեղերում դեղատների հանդիպելու խտությունը չի անցնում 30 մետրը: Դեղատների նման քանակությունը արդեն լրջորեն մրցումա մթերային խանութների թվաքանակի հետ: Դեղորայքի վաճառքը հանցավոր բիզնեսա դառել ու դրանով վիթխարի գումարներ են պլոկում ֆիզիկապես հիվանդ ազգաբնակչությունից: Դեղատուն բացելը այդպիսով դարձելա հասարակ շաուրմայանոց բացելու նման մի բիզնես: Սա շատ արագ ու եկամտաբեր գործա, որով կարող են զբաղվել իրավաբանական անձինք, ինչպես նաև անհատ ձեռնարկատերերը, այսինքն ցանկացած ոք կարա դեղատուն բացի ու փող սարքի: Ազաբնակչության աղքատությունը դեղորայքային բիզնեսի համար իդեալական պայմանա հանդիսանում: Դեղը վաճառվումա որպես առաջին անրաժեշտության սննդամթերք: Սա հրեշավոր բանա: Էս էլ էդ ՝՝ներդրում՝՝ կոչվածը ու տխրահռչակ լիբերալ շուկան իրա տխմար իդեոլոգիայով հանդերձ:
