Գերմանիայի Հաննովեր քաղաքի դատարանը 1899 թվականին հարկադրված է եղել իր գործունեության ընթացքում երբևէ չհանդիպած խնդիր լուծել՝ էլեկտրական էներգիայի յուրացումը հակաօրինական կամ օրինական արարք որակել:
Քաղաքի կենտրոնական էլեկտրակայանում աշխատող ոմն Հենկե կայանի տիրոջից թաքուն երկու մարտկոց է լիցքավորում և վաճառում:
Դատարանը նրան մեղավոր չի ճանաչում, թեպետ ապացուցվում է, որ մեղադրյալն էլեկտրական էներգիան հափշտակել է ուրիշի կայանից:
Դատարանն իր վճիռը պատճառաբանել է նրանով, որ գողություն է համարվում այն երևույթը, երբ տեղի է ունենում ուրիշի շարժական ունեցվածքի, սեփականության հափշտակություն, բայց էլեկտրականությունը ոչ մի դեպքում շարժական գույք, իր չի կարելի համարել, ու դեռ հարց է, թե էլեկտրական հոսանքը կարո՞ղ է արդյոք «իր» անվանվել:
