Makaleler

-Կարո՞ղ ես սիրուն մի տաղ նկարել

Եվ մրամութի ցոլքը արկանել,
     Ունայնահանդերձ այն կնոջ սիրով
     Երկինքն ակոսել խավար գիշերով։
     -Անհույս մի բան է քարայրներում գեջ
     Վայրի խոլորձի հետքը նշմարել,
     Շան ձուքին թառած առէջ առ առէջ
     Տատանման թափը տողերում մարել։
     Լավ է, առանց տաղ, անհույս թևարկել,
     Քան թե ոսկեթև նոր Էրոս երկնել,
     Երբ այս Պսիքեն, թեև ջրաներկ,
     Քանի հաչաղկոտ քույրեր ունի մերկ։