Դժվարությամբ, բայց մենք գտնում ենք իրար։ Լինում միմյանց կյանքում մեկ շաբաթով, ամսով, տարով, կամ էլ գուցե ամբողջ կյանքի համար։ Թեկուզ փորձի համար հայտնվում մեկս մյուսի օրերում։ Բոլորին չէ, որ ընկեր ենք կոչում, չնայած հնարավոր է շատ մտքեր ենք իրար հետ կիսում։ Բայց ընկերներ դառնալու համար քիչ է ընդհանուր թեմաներ ունենալը, ընդհանուր ծանոթներ ունենալը քիչ է. պարտադիր չէ, որ միշտ համաձայն լինեք իրար հետ, դուք տարբեր աշխարհներ եք։ Իսկ խոստումներ տալ ընդհանրապես պետք չէ, որ միշտ իրար հետ կլինեք, որ ինչ էլ լինի չեք թողնի, ուղղակի իմացեք, որ իրար ունեք ու վերջ, որ ձեզ պետք չեն ոչ մի «երբեք» - ի ու «ընդմիշտ» - ի սահմաններ, քանի որ այդ երկու բառերն էլ ժամկետ ունեն։ Պետք չի ավելորդ խորհրդավորություն, կամ չափից շատ մտերմություն։ Գնահատեք իրար ու միմյանց անկեղծությունը ։
Արփի Գրիգորյան
