Makaleler

Պոետը

Yazar:
Ստեփան Ումառ-Հարությունյան

11:12, salı, 13 mart, 2018

Իրո՜ք,
     Իրոք Աշխարհն ա՜յն չէ,
     Ընդամենը հառաչա՜նք է,
     Ցա՜վ է,
     Ճի՛չ է անճարության,
     … եվ ոտքերդ ակամայից
     քեզ տանում են նոր Փորձության…

     Հոգնե՜լ ես,
     Իրո՛ք հոգնել,
     Մեկի համար Սատանա լինելուց,
     Մեկի համար՝ Աստվա՛ծ,
     Մեկի համար ուղղակի Պոե՛տ
     Մեկի համար՝ գրողի տարած….

     Ապրում ես այդպես՝ կուրծքդ այրվելով,
     Ձեռքի ափեր ես կարոտում անչափ,
     Իսկ Վերջը -
     Իր բիրտ մատներով,
     Պատուհանդ է թակում անդադար….

     Կիթառը՝ ոտքը ջութակի մեջքին,
     Մի տերևի տակ լալի՜ս է տխուր,
     Հիմար աչքերով Երկնի անհունին
     Մի հուսահատված պոետ է նայում…

     Պոետի՛ն…
     Դժվա՜ր է ձևանալ մահացած,
     Կյանքի ցանկացած հատվածում,
     Գրո՞ղ ես եղել…թե՞
     Գրողի տարած…
     Այդպես էլ ապրիր աշխարհում….

Bu gönderiyi tanıtın

Makaleyi yayınlamağı hakkında bilgiler veriyoruz Basın sekreteri. Basın sekreteri projenin içinde.
Abone ol ve malalelerin yayınla:

Beğenmek

0

Beğenmemek

0