Հայկական քաղքենի աշխարհում փողը, նյութական հարմարավետությունը սոցիալական հաջողության փաստն են ներկայացրել եւ ներկայացնում, ապացույցներ բերելը ժամանակի կորուստ է եւ իմաստ չունի: Կիսով դեռ կռապաշտ լինելու պատճառով, կիսով էլ քրիստոնյա, այսինքն ոչ մեկը ոչ էլ մյուսը, այդ քաղքենիացած աշխարհում հրապույր-նողկանքն է մշտապես գործում մեծահարուստների, այսօրվա օլիգարխների նկատմամբ, բայց դրանից անհրաժեշտ արհամարհանքը չի ծնվում, այլ սին հույսը որ մի օր մեր բախտն էլ կբերի...
Ես չհայտնաբերեցի այս ճշմարտությունը, մեր մեծերից շատերն են վաղուց դա հաստատել, եւ դրա համար էլ հնարավոր չի ազատվել փող-մեծահարուստ կուռքից եւ ապագայի ծրագրեր մշակել առանց փողի միջամտության...
