Աստրախանում տեղի ունեցած նորաձևության ցուցադրությանը հրաժարվել եմ մասնակցել ինքս` ունենալով հստակ պատճառ: Ինչպես, երևիթե, տեղյակ եք, ցուցադրությանը մասնակցում էին մի քանի երկրներ` իրենց մոդելավորողներով: Ի սկզբանե որոշված էր, որ հայաստանյան թիմի գլխավոր կերպարը լինելու էի ես, այսինքն մեր հավաքածուի բացումը և փակումը վստահված էր ինձ: Սակայն, շոուից ընդամենը մի ժամ առաջ, դիզայների որոշմամբ ես չպետք է կրեի գլխավոր ցուցանմուշները, այլ մեկ ուրիշ ազգի մոդել: Իսկ ես, իմ հերթին, դրական չընդունեցի փաստը, որ իմ երկրի գլխավոր ներկայացուցիչը օտարազգի է լինելու: Շատերը ևս այնտեղ չէին կիսում այդ միտքը: Ասացի հայ դիզայներին, որ ընտրի ևս մեկ մոդել, ով կներկայանա այն կերպարում, որով, ներկայանալու էի ես` գլխավոր կերպարի փոխարեն: Որոշումս անփոփոխ մնաց և ես առանց ժամանակ կորցնելու ետ վերադարձա Հայաստան: Նշեմ նաև, որ չեմ զղջում այդ քայլիս համար, քանի որ դա անելիս ի նկատի եմ ունեցել ոչ թե իմ` որպես անհատ, որպես մոդել ունեցած շահերը, այլ դիտարկել եմ հետևյալ հարցը. «Որքանո'վ է հարիր Հայաստանի ներկայացուցչին վերջին պահին փոխել գլխավոր կերպարին, վստահել այ օտարազգի մոդելի, եթե մյուս ազգերի ներկայացուցիչները, այդ թվում և ադրբեջանցիները, այդ կարևոր պահը վստահելու էին իրենց ազգակցին: Ես թույլ չեի տա թուրքիան և ադրբեջանը ծաղրեին ինձ: Հայտարարվեր Armenia և դուրս գար օտարազգի մոդել: Նշեմ որ առաջնահերթին իմ պատիվն եր և իմ ազգի պատիվն էր.
