Makaleler

     Մահը աչքիս փուշն էր, մեծ երեխան մեռավ,
     Թերատ մի կյանք ապրեց, իր կողինքին գամված,
     Անհայտ մնաց, ինչու ըստ գրվածի չեղավ,
     Օր ու արևն, ախր, ում էր սիրահարված:
     Հայսմավուրքի մեջ էլ տոնական էր օրը,
     Սրբին մի դուռ բացվեց, գրազուրկ էր թեև,
     Տեսնես կվկայի, որ մտքերի կորը
     Սրտից սիրտ էլ անցնի, ազդակ է մի թեթև: