Ի՞նչ գրել։ Ա՜խր, ես էլ չգիտեմ այս հարցի պատասխանը, բայց ուզում եմ, ուզում եմ գրել մի ինչ-որ բան, սակայն...չի ստացվում։ Աստված իմ, ես փորձում եմ, փորձում, ու դարձայլ չի ստացվում, չեմ կարողանում։ Այսօր կարծես գրիչս ու թուղթս վիճել են։ Ես ուզում եմ, շա՜տ եմ ուզում, որ հաշտվեն նրանք, իսկ դու լուռ ես։ Դո՛ւ, հա-հա հե՛նց դու` իմ ձեռքի նուրբ ու երկար բարեկամ։ Ա՜խ, իսկ ինչ անել, ինչ կարող եմ անել ես հիմա ։
ՈՒ այս պահը կարծես քարացավ ու...Ես հասկացա։ Քարանալ ինչպես Ա.Իսահակյանի Սֆինքսը ու ոչինչ չզգալ Օ՜հ Աստված իմ, ինչեր եմ խոսում` Իսահակյան, Սֆինքս...Ես տրվեցի իմ ներքին փակ ու հեքիաթային աշխարհին։ Այնինչ պետք էր գրել ժուռնալիստական չոր փաստերով հիմնված նյութը...
Չէ՜ ...չի ստացվում։ Դարձյալ չեմ կարողանում։
Ես փորձեցի, ների՜ր, իսկապե՜ս չստացվեց..
