Փոխվել եմ այնքան, որ ինքս արդեն չեմ ճանանչում ինձ, փոխվել եմ իրոք, չէ սուս փոխել են ինձ ....
Երբեմն նայելով ինքս ինձ, ատում եմ հաճախ ինքս ինձ, ամոթից գլուխս կախում, կամ հպարտությամբ ընդունում այն մեկին նորին, որին հագել եմ ես ....
Փոխվել եմ իրոք, այնքան եմ փոխվել, որ կարծես ես չեմ, այլ վարձակալված մեկն եմ, ով ինչ որ չափով նման էր նրան, նախորդին, սակայն ատում եմ նորին, ատում եմ սառը հայացքը նրա, ատում եմ նրա եսասեր սերը, ատում եմ նրա չզգացող հոգին, վարձակալված մեկն է նա, որին պետք է վճարեմ դսատարկությամբ լի կյանքով...
Ատում եմ նորին, կարոտում հնին, ախ գրողը տանի, որքան, որքան եմ փոխվելու ես, չէ, որքան են դեռ փոխելու ինձ ......
Փոխվել եմ ես ....... չէ չէ, փոխել են ինձ, , , , , , , , - Սեր, Ցավ, Վանիկ, ԿգամՉեմ կորցրել ինքս ինձ, չէ պարզապես չկա առաջվանը, նա ով կար, այստեղ` ներսսս, չկա նա, կա նորը, իսկ հինը կողքիս կանգնած նայում է հայելու մեջ սառած աայն մեկին, որին հագել է հայացքս....
Փոխվել եմ ես ....... չէ չէ, փոխել են ինձ, , , , , , , , - Սեր, Ցավ, Վանիկ, ԿգամՓոխվել եմ մարդիկ, չէ սխալվում եմ, փոխել են ինձ, փոխել են այնքան, որ կարծես անգամ ես ինքս չեմ ճանաչում ինձ, երբեմն ատում, երբեմն սիրում եմ ես նորին, սակայն ցավում է դատարկ այն տեղս, որտեղ կար հինը, միամիտն ու բարին, իսկ հիմա չկա, չեմ կորցրել նրան, պարզապես լքել եմ նրան, կամ տարել են ինձանից, կամ չգիտեմ, խլել են միամտությունս, ու տվել սառը մեկին, ով նման չէ այն մեկին, որն այևս չկա ....
Կարոտել եմ նրան.......
