Նա ԿԱ ու ՉԿԱ......
""Վանիկ Հովակիմյան""
Անկեղծ հգոնել եմ կարոտելուց, իսկ եթե առավել անկեղծ` հավտա հոգնել եմ քեզ սիրելուց, քեզ իմ ներսում պահելուց, քեզ կողքիս չզգալուց, ու հավատ՛ա անկեղծ հոգնել եմ իրոք հոգնել եմ քեզ սիրելուց.......
Հոգնել եմ հոգնելուց, անկեղծ հոգնել եմ անգամ ինքս ինձանից, չկամ հավտ՛ա, կա լոկ մարմին, շնչող էակ, իսկ գուց՞ե չնշչող.կա մի գոլուխ ու ոտքեր, չկա հոգի, ախ չէ չկամ սերս, անկեղծ եմ ասում, հոգնել եմ ինձ որոնելուց, հոգնել եմ իրոք ինձ չգտնելուց....տարել ես ինձ, տարել, ինքսել արդեն չգիտեմ թե ուր, տարել ես, տրվել եմ քեզնով, իսկ դու լոկ, դու լոկ տրորում ես, դու տրորել ես հավատա ...........
Հոգնել եմ քեզ իմ մեջ կրելուց, հասկան՞ում ես, կարոտում եմ, հասկանում ես միթ՞ե, թե չ՞է, չէ անկեղծ երևի չեսել հասկանում, անգամ չես ուզում լսել, անգամ չես ուզում զգալ, անգամ չես ուզում էդ հայացքդ մի պահ թեքել ու նկատել ինձ, չշնչող էակիս, չես ուզում, իրոք չես ուզում անգամ մի պահ աչքերդ հառնել ինձ վրա, տրորում ես, տրորում........ՍԵՐՍ..
Շարունակությունը կարդացեք այստեղ` http://rockvan.blogspot.com/
