Ու նրան գրկեցի, նախ դրեցի գրկիս մեջ ապա մեջքը գրկելով սկսեցի համբուրել նրա մեծ կրծքերը, ապա շոյեցի նրա հաստ շուրթերը ...տարիքով մի կին էր արդեն, նրա մարմնից զգում էի արդեն հասունացած բույրը, ու սկսվող վաղ ծերությունը .նրա տնքացող մարմինը անվերջ խաղեր էր տալիս հոգնած ոտքերիս մեջ, նրա չհագեցող կիրքը անվերջ ուտում էր ինձ, նրա մեջ ճեղքված էր արդեն հոգին, որից ես քամու էի նրա մեղավոր ու անառակ բույրը ...անգամ շուրթերիցս արդեն կաթիլ առ կաթիլ ինջնում էին կրքից սերմված քրտինքը, անվերջ կաթալով նրա կրծքերի մեջ, նրա կրծքերը սիրեցի քանզի նրանց տակ սիրտեր ապրում, նրա շուրթերի մեջ ես սիրեցի նրա հոգին, նրա մատների մեջ սիրեցի ինձ կիրք տվող մի սառնություն ..ախ նրա խաղերը, իմ գրկում, ախ նրա տնքոցները իմ մարմնիս վրա, նրա հիմար ու անառակ մարմինը ես անվերջ ուտում էի, ու քարշ տալիս, ոտքից գլուխ նրան պատելով իմ տանջված կրքից կաթացած քրտինքներով ...ախ նրա ոտքերը, ու դուրս ցցված կրծքերը, ախ իմ ազատ անառակ, այդ ինչպես էիր ինձ ցավեցնում, ցավեցնում հոգիս ....
Սևացած գիշեր էր, սենյակում վառվում էր միայն լռությունը, նա մերկ մոտեցավ, լաց էր լինում, ապա մոտեցա նրան, ձեռքը բռնեցի ու համբուրեցի, -ես չեմ խոնհարվում ձեր առաջ, բայց քանի որ դու մայրես, ու ունես արդեն մաքուր մի հետք այս կյանքում, ու քո կեղտոտ հոգով ու մարմնով, ստեղցեցիր մի փոքրիկ ծաղիկ, ես դրա համար համբուրում եմ քո ձեռքը, ապա նա գրկեց ինձ ու սեխմվեց գրկիս մեջ, տալով ինձ եկնային հաճույք, նա դողում էր, գուց է իմ հոգու ու մարմնի ցավը նրան ուղղակի մտրակում էին, նա դիմացկունն էր, նրա նուրբ մարմնի տակ կար ուժ, որը դիմակայում էր իմ անսահման ցավին, սակայն նա քիչ- քիչ քար է սրտից ավազ էր դառնում, քանզի ես արդեն կոտրել էի նրա մեղմ հոգին ..սակայն կիրքը ինձ ավելի գերեց, ես չոր էի, միայն քամում էի նրա հոգին նրա շուրթերից, ու նրա բույրը, նրա կրծքերից.
Շարունակությունը կարդացեք` http://rockvan.blogspot.com/
