Զևսն արարում է մարդկանց և Հերմես աստծուն կարգադրում է նրանց մեջ բանականություն լցնել:
Հերմեսը բանականության որոշակի չափ է սահմանում և այդ չափին համապատասխան բանականություն է սկսում լցնել մարդկանց մեջ: Բայց այնպես է ստացվում, որ Հերմեսի սահմանած չափը կարճահասակ մարդկանց լիուլի է բաժին հասնում, և նրանք շատ բանական են դառնում, իսկ բարձրահասակներին Հերմեսի տված ըմպելիքի միևնույն չափաքանակը նրանց ամբողջ մարմինը չի լցնում. այն մինչև նրանց ծնկներն է հասնում, և նրանք անխելք են մնում:
***
Զևսի հրամանով Պրոմեթևսը կավից կերտում է մարդկանց ու կենդանիներին: Բայց Զևսը տեսնում է, որ բանականությունից զուրկ կենդանիները չափազանց շատ են ստացվել ու Պրոմեթևսին կարգադրում է կենդանիների մի մասին ոչնչացնել ու դրանց նյութից մարդիկ կերտել:
Պրոմեթևսը հնազանդվում է. բայց այնպես է ստացվում, որ ոչնչացված կենդանիների կավից կերտվածները թեպետ մարդու կերպարանքի են, բայց հոգով գազանի բնույթ ունեն:
