Եկավորներին դառնամ հարցնեմ,
Ձեր սերը, ցավը և օրհնյալ ժամը
Եվ ձեր մահերը․․․ ինձ անծանո՞թ են
Եվ ի՞նչ փայտից է կորնթարդ-համը։
Վաղու՞ց ի վեր էր սառցե տիրուհին,
Խորաքանդակիս պաղքն էր արտոնել,
Բա ո՞նց եք անցնում համասփյուռ ուղին,
Երբ մի պահ հետո իմ մահն եք տոնել։
Մեր կռիվները ձեզ անծանո՞թ են․․․