Ստոր մարդուն, բեր, գեշ չասենք, վարնոց է,
Մեծ խելք պետք չի, որ մզզոցին ունկ կախենք,
Շան կաղկանձը, չասենք իբր հաչոց է,
Երախտիքը շան մազի հետ չծախենք։
Բուղագոռը հավար հո չի, որ վախենք,
Մեծանձնության ի՞նչը պիտի դրվատենք,
Ում դուռն ասես ճշտի համար կբախենք,
Մեկի թույնի պռունկն առնենք, նոր ատենք։