Քեզ համար մի տաղ էլ գրեցի,
Իմ արծաթ հույզերով անկանած,
Քեզնից դուրս ինձ կրկին դրեցի,
Չիմանաս ոսկի եմ, որ հանկարծ
Իմ փայլից աչքերդ չմթնի
Եվ սիրտդ չթնդա հրճվանքից․․․
Եվ ոչինչ, որ ոչինչ չմատնի,
Թե ոնց ես ցնդում իմ շոյանքից։
TRANSLATE with
EMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE
//
TRANSLATE with
EMBED THE SNIPPET BELOW IN YOUR SITE
//