Ոդիսևսի անունը նրա պապն է դրել: Նրա ծնվելուց մի քանի օր անց պապը ժամանել է Իթակե կղզի, և իր ժամանման առաջին իսկ երեկոյան, երբ ընթրիքն արդեն ավարտվել է, գիրկն է առել երեխային: «Հայրի՛կ, նրան անո՛ւն դիր», ասել է մանկան մայրը՝ Անտկլեան: Եվ պապը պատասխանել է. «Իմ ամբողջ կյանքում ես իմ դեմ եմ տրամադրել բազմաթիվ արքայազների, այդ իսկ պատճառով իմ այս թոռանը ես Ոդիսևս կանվանեմ, որ նշանակում է «կատաղի», որովհետև նա պիտի լինի իմ թշնամության զոհը: Բայց եթե նա մի օր Պառնաս լեռը բարձրանա ինձ նախատելու համար, ապա ես նրան կտամ իմ ունեցածի մի մասը ու կզսպեմ նրա զայրույթը»:
Եվ «կատաղի» անունը կրող այս խորամանկ քինախնդիրը որոշել է վրեժ լուծել իր սուտ գժությունը բացահայտած Պալամեդեսից: Նա կաշառել է Պալամեդեսի ստրուկին, և ստրուկը գաղտնաբար նրա անկողնու տակ քսակով ոսկի ու մի կեղծ նամակ է դրել Տրոյայի արքա Պրիամոսից, որը պիտի վկայեր տրոյացիների հետ Պալամեդեսի ունեցած դավաճանական հարաբերությունների մասին: Պալամեդեսը չի կարողացել ապացուցել իր անմեղությունը, և նրան քարկոծելով սպանել են:
Իմանալով որդու սպանության մասին՝ Պալամեդեսի հայրը՝ Նավպլիոս թագավորը, վրեժ է լուծել Տրոյական պատերազմից վերադարձած հույներից: Հակառակ Ագամեմնոնի կամքի՝ Պալամեդեսի դավաճանությանը չհավատացած հերոս Այաքսը նրա մարմինը հողին է հանձնել:
Նկարում, որի հեղինակը Ռեմբրանդտն է, Պալամիդեսին դատում է Ագամեմնոնը:
