Կամաց-կամաց հավաքում եմ լույսը
Ոսպնյակներիդ կիզակետում սառած,
Քո առանցքի հավանական հույսը
Սեթևեթ չէ և դիմում եմ առաջ։
Իմ շողերի, կնճիռների փունջը
Կամ ցրում եմ, կամ հավաքում, անգին,
Իրական, կամ կեղծ է որմնաքունջը,
Իմ կողմից ես, թե դիմահար, ով կին։
Մի հայացք կա, որ չեմ շարունակում,
Քո աչքերից պատասխաններ կորզում,
Պատյանիդ մեջ, սիրո պարունակում
Լույսի նման տարամետ եմ կորչում։