Քանի գետը մտա, այնքան խորը թվաց
Եվ ծնկներիս հասավ մրամութի տեսին,
Ճոճման թափին հասած քանի ալիք մնաց
Քո սուրբ հաղորդության այս անարյուն ծեսին։
Հացի բեկման կարգով, աղոթքների ուխտով,
Որպես անխախտ պատվեր կհանդիպենք շուտով,
Որ մեղքերից արձակ, եթե նոր մեղք գործենք,
Անթթխմոր սիրով մի գավաթ էլ կոնծենք։