Լիբեռաստ՝ անկրոն, անազգ, անհայրենիք քաղաքական ուժը այլ ճանապարհ չուներ իշխանության գալու, քան ժողովրդին Եկեղեցու՝ կաթողիկոսի և հոգևորականների, Բանակի՝ բարձրաստիճան սպաների և իշխանության՝ գործող պաշտոնյաների դեմ հանելը, կատաղացնելը, թույն, թարախ, ատելություն տարածելը....
Պատճառները կարող են լինել իրական կամ հորինովի, անարդարացի կամ արդար, ստորացված կամ ուռճացված, այդ ամնեը հեչ կապ չունի: կարևորը՝ իշխանաոխությունն էր, իշխանության գլուխ գալը: Գալ՝ զուտ գալու համար և ոչ ավելին: Մնացածը միֆեր են, երևակայական պայքարներ:
Եվ Հայաստանում մարդիկ կերան այդ խայծը, կոռուպցիայի և անարդարությունների դեմ պայքարի քողի տակ, զզված, հուսահատված, թույնով և վրեժխնդրուրյամբ լցված, իշխանության գլուխ բերեցին այս անկրոն, անազգ, անհայրենիք, անսկզբունք, ղեկավարությանը:
Սա դեռ ամենը չէ: Շատերը դեռ հավատում են, թե այս լիբեռաստները պիտի ազատագրեն երկիրը նախկիններից, թալանչիներից, կոռուպցիոներներից....
Դա սուտ էր, միֆ, զուտ իշխանության գալու տրյուկ:
Հասկացե՜ք:
