* * *
Շա՜տ ներեցիր հողիդ վրա
Աչքը տնկած թշնամուն,
Չհասկացա՞ր մինչև հիմա
Շանը ինչո՜վ են զսպում…
Մինչև հիմա խելքի չեկա՞ր՝
Հո՛ղ չեն պահում աղոթքով,
Լավ է լինել անմեղսունակ
Քան ապրել կյանք մուրալով…
Մահով հերոս չի՛ մահանում,
Լացով երկիր չի՛ պահվում,
Դուք մեր հերոս Հայ Զինվորներ
Անմահացաք մեր սրտում:
Դո՛ւ ես Զինվոր մեր Հավա՛տը,
Հո՛ւյսը, Սե՛րը մեր երկրի,
Այսուհետև «Զինվոր» բառը
Մեծատառով պիտ գրվի: