Ով որ Սերգեյ Դանիելյանի քաղաքական վերլուծությունները և հայտարարությունները հավանում է, կարող է այս երկու նկարներից մեկը մեծացնել, տպել և կախել իր սենյակի պատից:
Այս անձն ինձ համար, ունի պարզապես միայն որպես մարդ ապրելու իրավունք, որպես հայ տղամարդ, որպես հայ, որպես մտավորական, հրապարակախոս, որպես հասարակական կամ քաղաքական գործիչ՝ նա ինձ համար 0-է:
Մտավորականը՝ Սոս Սարգսյանն էր, Հրանտ Մաթևոսյանն էր, որոնց եղունգն անգամ այս անձի հետ չէի փոխի:
Հայաստանում հեռուսատաեթերից, թե ընդհանրապես լրատվական դաշտից, պետ է մաքրել հենց նման արարածներին:
Ի վերջո, հենց ինքն էլ անձամբ նշել է, որ ոչ հայրենասեր է, ոչ էլ հեռուստաեթերի մաքրման կողմնակից:
Եվ ախր առանց հայտարարելու էլ պարզ երևում է, որ հենց այս անձն է հեռուստաեթերի ապականիչ ակունքներից:
