Статьи

Եկել ես լույսիս ակունքը մաքրես խիճ և ավազից,
     Ուշքը գնացած, պղտոր հայելիս՝ մութ և նվազից,
     Նաև շարաձայն անզորությունս, մորմոքս հնչեղ,
     Այս և այն կողմը առաջ մղելով, եկել ես ցնցես։

Բայց անչարների անձայնության մեջ գայլերը վաղուց
     Ամուլ սարերի թեքատ լանջերին ծաղկակոխ եղան,
     Զառիվայրները նրա համար են, որ մարդ և գազան
     Սոթ տալով զտեն աշնան տագնապը արևի ոսկուց։