Բարով մնաս:
Անտես արա, որ չդատես:
Կրակի տուր գիր ու նամակ,
Ոնց կենտերակ։
Թող որ լինի
Ճամփադ արի,
Անմեջիմեջ և հանապազ
Անկոր ու պարզ։
Թող քեզ համար
Մթնում խավար
Հուրը առնի
Բույլն աստղերի,
Հույսդ անմոտ
Ափերդ այրի՝
Բորբոք ու մոտ
Քո հրատին։
Եվ թող լինեն
Ձյուն ու անձրև,
Քամի լինի պտուտաձև,
Փոթորկահույզ՝
Կրակին սույզ։
Բարեպատեհ մի բերումով՝
Երկար ու ձիգ,
Բայց և անճիգ,
Ինձանից շատ, քո ավյունով։
Թող առավել զորեղ լինի,
Սքանչելի
Զարկը սրտիդ։
Նրանց համար ուրախ եմ ես և անկասկած,
Քեզ հետ, քո նույն ճանապարհին
Չվարանեն եթե հանկարծ։
Иосиф Бродский
Прощай,
позабудь
и не обессудь.
А письма сожги,
как мост.
Да будет мужественным
твой путь,
да будет он прям
и прост.
Да будет во мгле
для тебя гореть
звездная мишура,
да будет надежда
ладони греть
у твоего костра.
Да будут метели,
снега, дожди
и бешеный рев огня,
да будет удач у тебя впереди
больше, чем у меня.
Да будет могуч и прекрасен
бой,
гремящий в твоей груди.
Я счастлив за тех,
которым с тобой,
может быть,
по пути.
