Տեսականորեն ոչինչ չի փոխվել,
Ածանցելի են մահ ու հարսանիք,
Դեմ առնելով են սրերը բախվել,
Անձայնությանը էլ ոնց անսայիք։
Մեկից ավելը թիվ է հոգնակի,
Վարանամիտ են Տերն ու սատանան․
Մարդը մարդուն էլ անվերջ ծանակի,
Մասնավոր դեպք է միայն թառանան։
Շեղված գեներով քանիսը եկան,
Բերանացի են նրանց թվարկում,
Անհամառոտ է պատումը, երկար,
Առոգանությամբ ողջն են վանկարկում։
Քարատակերից մինչև երկնաքերծ
Աչքի մի թարթ է, հնարը՝ միջոց,
Տիկ հանելով է մարդը մորթազերծ,
Հորթի կաշվից են բառքը սուրբ գրոց։
Ծնրադիր տեղդ մի հափուռ հող է,
Կեղծ խնկարկության անունը` քասիդ,
Մահերգ թե ներբող մի քանի տող է,
Մորմոքդ պահ տուր խորքերում թասիդ։
