Միասին մտնենք դրախտի պարտեզ,
Երգով ողջունեն թռչունները քեզ,
Եղնիկները գան, խոնարհվեն գնան,
Ծաղիկները հեզ՝ քեզնով հիանան:
Ծառերին տեսնես դու մրգեր պես-պես,
Հաճույքով պոկես ու անես համտես,
Բայց տես, դու հանկարծ չգայթակվես,
Խնձոր չպոկես, խնձոր դու չուտես,
Բայց եթե ուտես, էլի տեր եմ քեզ:
Սերյոժա Հովհաննիսյան «Վարդագույն լույսեր»