Տեր Դավիթ, հերիք չի, որ դու դրախտին չես արժանանալու, այլ նաև չես թողնում, որ Աստծոն մոտենան մի շարք մարդիկ: Քո պատճառով, Եկեղեցուց մարդիկ են հեռանում, շատ երիտասարդներ էլ, չեն էլ մոտենում եկեղեցուն քո պատճառով: Մարդ այնքան անհավատ, և սրբապիղ չի լինի, որ դու ես:
սիրածիդ թող, գնա երեխաներիդ տիրություոն անելու:
Մեկը չի՞ հարցնելու, թե ինչու այս մարդը, իր երեխաներին չի սիրում, չի հիշում, տիրություն չի անում:
Մարդը ո՞նց կարա լինի քահանա, եթե իր կնոջն ու 2 երեխեքին, մատնել է բախտի քմահաճուքյին և կապնվել է գրեթե իր երեխու տարիքի, մի «աղջկա» հետ.... Քեզ դեռևս խղճալով, չենք հրապարակում ուրիշ նկարներիցդ....
