Հռոմեացի քաղաքական գործիչ ու զորահրամանատար Գայոս Լելիուս Իմաստունին (մ.թ.ա. 188 - 128) որպես դեսպան ուղարկում են Նումիդիայի արքայիկ Սիփակի մոտ: Նա իր հետ հետախույզներ է տանում, որոնք ամբողջ ընթացքում ձևացնում են, թե դեսպանի ստրուկներն են: Նրանցից մեկ էլ նումիդիացիների արքայիկի ճամբարում մի քանի անգամ եղած կիսազինվորական-կիսաառևտրական ոմն Ստատորիուսն է եղել: Սրան նումիդիացիներից մեկը կարծես թե ճանաչում է: Որպեսզի այս Ստատորիուսի իսկական հասարակական դիրքը չբացահայտվի, Լելուսը նրան սկսում է փայտով ծեծել՝ որպեսզի հավատ ներշնչի, թե նա ընդամենը ստրուկ է:
