Բիլայն ընկերության գովազդները կնոջ հստակ կերպար են ներկայացնում։ Կնոջը ավանդաբար տրվող տեղ ու դիրք՝ սեքսուալ օբյեկտ, սեռական կարիքների բավարարման համար անհրաժեշտ և ցանկալի արտաքին բոլոր նշաններով։
Գովազդներում երևացող բոլոր կանայք ունեն կարծրատիպային արտաքին՝ սեքսուալ կինը պիտի ունենա շեկ ու երկար վարսեր, փարթամ կուրծք, որը պարտադիր ընդգծվում է հագուստի լանջաբացվածքի միջոցով, հյութեղ շուրթեր (և հեչ կարևոր չե դրանց բնականության չափը) ։
Սրանք կարծրատիպեր են , որոնք կան և ավելի են ամրապնդվում այս գովվազդների շնորհիվ։ Նման կերպարը ունի հստակ հասցեատեր։
Գովազդների հերոսուհիների ձայնը՝ էրոտիկ երաժշտության նոտաներին մոտ ձայն, որը կարող է հանգիստ փոխարինել Ջո Կոկերի հայտնի երգին։
Ձայնը և կերպարը լիովին ամբողջացնում են կնոջ կերպարը, որը զուրկ է ցանկացած այլ բանից, բացի սեքսուալ առարկա լինելը։Կնոջ նման կերպարը որքան էլ տարօրինակ է ընկալվում է հայկական պահպանողական հասարակությունում, քանզի ավելի հասկանալի է փարթամ կրծքով ուղեղից զուրկ կինը, քան մտածող ինդիվիդուալը։
