՝՝Քանզի պատվիրանի գլխավորը սերն է՝ բխած սուրբ սրտից, բարի խղճմտանքից և անկեղծ հավատից, որոնցից վրիպեցին ոմանք՝ խոտորվելով խոսքերի ունայնության մէջ: Ուզում են օրենքի վարդապետներ լինել. իրենք իսկ չեն իմանում՝ ինչ են խոսում, ոչ էլ հասկանում այն բաները, որոնց վրա պնդում են: Գիտենք, որ օրենքը լավ է, եթէ մեկն այն գործադրի օրինավոր կերպով: Բայց այս բանը թող իմանա, որ արդարների համար չէ օրենքը, այլ՝ անօրենների և անհնազանդների, ամբարիշտների և մեղավորների, անմաքուրների և պիղծերի, հայր ու մայր անարգողների, մարդասպանների, պո.նիկների, արվամոլների, մարդագողերի, ստախոսների, սուտ երդվողների, այլև ամէն բանի համար, որը հակառակ է ողջամիտ վարդապետության, վարդապետություն, որ համապատասխանում է երանելի Աստծու փառավոր Ավետարանին, որին և հավատարիմ եղա ես՝՝:
Նոր Կտակարան, Պողոս առաքյալի առաջին թուղթը Տիմոթեոսին (1, 5 -11):
